Het kenmerk van een atoommembraankathode is om een dunne laag van een ander metaal op het oppervlak van het ene metaal te adverten, dat positief op het basismetaal is geladen. Dit vormt een dubbele laag met positieve ladingen aan de buitenkant, en het elektrische veld van deze dubbele laag kan de beweging van elektronen in het basismetaal naar het oppervlak versnellen, waardoor het elektronenontsnappingswerk van het basismetaal worden verminderd en het elektronenemissievermogen met vele malen wordt verhoogd. Dit oppervlak wordt een activeringsoppervlak genoemd. De belangrijkste materialen die als matrixmetalen worden gebruikt, zijnwolfraam, molybdeum, Ennikkel.
De vormingsmethode van het geactiveerde oppervlak is in het algemeen poeder -metallurgie. Voeg een bepaalde hoeveelheid oxide van een ander metaal met lagere elektronegativiteit toe dan het basismetaal aan het basismetaal en maak er een kathode van via een bepaald verwerkingsproces. Wanneer deze kathode wordt verwarmd onder vacuüm en hoge temperatuur, wordt het metaaloxide gereduceerd door het basismetaal om een metaal te worden. Tegelijkertijd verdampen de geactiveerde metaalatomen op het oppervlak die snel worden verminderd bij hoge temperatuur, terwijl de geactiveerde metaalatomen binnen continu diffunderen naar het oppervlak door de korrelgrenzen van het basismetaal om aan te vullen.
Posttijd: oktober-12-2023