arium, element 56 van het periodiek systeem.
Bariumhydroxide, bariumchloride, bariumsulfaat... zijn veel voorkomende reagentia in schoolboeken op de middelbare school.In 1602 ontdekten westerse alchemisten de Bolognasteen (ook wel “zonnesteen” genoemd) die licht kan uitstralen.Dit soort erts heeft kleine lichtgevende kristallen, die na blootstelling aan zonlicht continu licht uitstralen.Deze kenmerken fascineerden tovenaars en alchemisten.In 1612 publiceerde wetenschapper Julio Cesare Lagara het boek “De Phenomenis in Orbe Lunae”, waarin de reden werd vastgelegd voor de luminescentie van Bologna-steen zoals afgeleid van het hoofdbestanddeel, bariet (BaSO4).In 2012 onthulden rapporten echter dat de ware reden voor de luminescentie van Bologna-steen afkomstig was van bariumsulfide gedoteerd met eenwaardige en tweewaardige koperionen.In 1774 ontdekte de Zweedse scheikundige Scheler bariumoxide en noemde het “Baryta” (zware aarde), maar het metaal barium werd nooit verkregen.Pas in 1808 verkreeg de Britse chemicus David door middel van elektrolyse een metaal met een lage zuiverheid uit bariet, namelijk barium.Het werd later vernoemd naar het Griekse woord barys (zwaar) en het elementaire symbool Ba.De Chinese naam “Ba” komt uit het Kangxi-woordenboek en betekent ongesmolten koper-ijzererts.
Bariummetaalis zeer actief en reageert gemakkelijk met lucht en water.Het kan worden gebruikt om sporengassen uit vacuümbuizen en beeldbuizen te verwijderen, maar ook om legeringen, vuurwerk en kernreactoren te maken.In 1938 ontdekten wetenschappers barium toen ze de producten bestudeerden na het bombarderen van uranium met langzame neutronen, en speculeerden dat barium een van de producten zou moeten zijn van de kernsplijting van uranium.Ondanks talloze ontdekkingen over metallisch barium, gebruiken mensen nog steeds vaker bariumverbindingen.
De vroegste verbinding die werd gebruikt was bariet – bariumsulfaat.We kunnen het in veel verschillende materialen vinden, zoals witte pigmenten in fotopapier, verf, kunststoffen, autocoatings, beton, stralingsbestendig cement, medische behandelingen, enz. Vooral op medisch gebied is bariumsulfaat het ‘bariummeel’ dat we eten tijdens gastroscopie.Bariummeel “- een wit poeder dat geur- en smaakloos is, onoplosbaar in water en olie, en niet wordt geabsorbeerd door het maagdarmslijmvlies, noch wordt aangetast door maagzuur en andere lichaamsvloeistoffen.Vanwege de grote atoomcoëfficiënt van barium kan het een foto-elektrisch effect genereren met röntgenstraling, karakteristieke röntgenstraling uitstralen en mist op de film vormen nadat het door menselijke weefsels is gegaan.Het kan worden gebruikt om het contrast van de weergave te verbeteren, zodat organen of weefsels met en zonder contrastmiddel verschillende zwart-witcontrasten op de film kunnen weergeven, om het inspectie-effect te bereiken en de pathologische veranderingen in het menselijk orgaan echt te laten zien.Barium is geen essentieel element voor mensen en onoplosbaar bariumsulfaat wordt gebruikt in bariummeel, dus het zal geen significante impact hebben op het menselijk lichaam.
Maar een ander veel voorkomend bariummineraal, bariumcarbonaat, is anders.Alleen al aan de naam kun je de schade ervan herkennen.Het belangrijkste verschil tussen bariumsulfaat en bariumsulfaat is dat het oplosbaar is in water en zuur, waardoor meer bariumionen worden geproduceerd, wat leidt tot hypokaliëmie.Acute bariumzoutvergiftiging is relatief zeldzaam en wordt vaak veroorzaakt door de accidentele inname van oplosbare bariumzouten.De symptomen zijn vergelijkbaar met die van acute gastro-enteritis, dus het wordt aanbevolen om naar het ziekenhuis te gaan voor een maagspoeling of om natriumsulfaat of natriumthiosulfaat te nemen voor ontgifting.Sommige planten hebben de functie van het absorberen en accumuleren van barium, zoals groene algen, die barium nodig hebben om goed te groeien;Paranoten bevatten ook 1% barium, dus het is belangrijk om ze met mate te consumeren.Toch speelt witheriet nog steeds een belangrijke rol in de chemische productie.Het is een bestanddeel van glazuur.In combinatie met andere oxiden kan het ook een unieke kleur vertonen, die wordt gebruikt als hulpmateriaal in keramische coatings en optisch glas.
Het chemische endotherme reactie-experiment wordt meestal uitgevoerd met bariumhydroxide: na het mengen van het vaste bariumhydroxide met ammoniumzout kan een sterke endotherme reactie optreden.Als er een paar druppels water op de bodem van de container vallen, is het door het water gevormde ijs zichtbaar en kunnen zelfs de stukken glas bevroren raken en aan de bodem van de container blijven plakken.Bariumhydroxide heeft een sterke alkaliteit en wordt gebruikt als katalysator voor het synthetiseren van fenolharsen.Het kan sulfaationen scheiden en neerslaan en bariumzouten produceren.In termen van analyse vereisen de bepaling van het kooldioxidegehalte in de lucht en de kwantitatieve analyse van chlorofyl het gebruik van bariumhydroxide.Bij de productie van bariumzouten heeft men een zeer interessante toepassing bedacht: de restauratie van muurschilderingen na een overstroming in Florence in 1966 werd voltooid door deze te laten reageren met gips (calciumsulfaat) om bariumsulfaat te produceren.
Andere bariumhoudende verbindingen vertonen ook opmerkelijke eigenschappen, zoals de fotorefractieve eigenschappen van bariumtitanaat;De supergeleiding bij hoge temperaturen van YBa2Cu3O7, evenals de onmisbare groene kleur van bariumzouten in vuurwerk, zijn allemaal hoogtepunten van bariumelementen geworden.
Posttijd: 26 mei 2023